Ze had nooit geleerd goed voor zichzelf te zorgen

Tessa* had geen idee wat haar overkwam toen ze ineens volkomen overstuur raakte op haar eerste vakantiedag in het vakantiehuisje op de Veluwe. Oké, het was niet de roadtrip die ze dit jaar door Canada zouden maken, en die ze vanwege corona eerst maar even op de lange baan hadden geschoven. Maar ze moest toch blij zijn dat dit huisje deze week nog vrij was en ze op vakantie konden? Wat was er met haar aan de hand?

Overal tegenop zien en bekaf

Tessa kon helemaal niet genieten. Integendeel: ze voelde zich vreselijk. Ze had angstklachten, zag overal tegenop en was bekaf. Zelfs een kop thee zetten was teveel moeite. De laatste weken voor haar vakantie waren er al wat barstjes gekomen in haar normaal gesproken zo zonnige humeur. Ze was kort aangebonden, moe, sliep slecht en kon zich nauwelijks concentreren. Dat zou vast wel weer overgaan als ze straks vakantie had, want daar was ze echt aan toe.

Hectisch

De afgelopen maanden waren voor Tessa ontzettend hectisch geweest. Terwijl ze nog werd ingewerkt in haar nieuwe functie als afdelingsmanager in het verzorgingstehuis waar ze al jaren meedraaide, brak de coronacrisis uit. Ineens lag er een grote verantwoordelijkheid op haar schouders en sprong ze bij waar dat nodig was. Er moest enorm veel geregeld worden en na de eerste drie weken elke dag van ’s morgens acht tot ’s avonds tien doorgewerkt te hebben, durfde ze eindelijk bepaalde zaken te delegeren zodat ze zichzelf een vrij weekend kon gunnen.

Tweede natuur

Klagen deed ze daar overigens niet over. Ze was het gewend om haar schouders eronder te zetten en zaken op te lossen waar anderen geen tijd voor hadden of lieten liggen. Dat was ze van jongs af aan gewend. Als kind zorgde ze immers vaak voor haar gehandicapte broertje om haar ouders maar zoveel mogelijk te ontzien. Het was een tweede natuur voor haar geworden.

Overlevingsstand

Voorafgaand aan haar vakantie had Tessa maandenlang in de overlevingsstand gestaan en net nu, nu ze had gehoopt tot rust te kunnen komen, ging het helemaal mis. Geen wonder: ze had zichzelf helemaal opgebrand, en zolang ze maar doorging, kon ze zichzelf nog op de been houden. Maar nu was het helemaal op. Tessa had een burn-out.

Burn-out coach

Inmiddels zijn we een flink aantal weken verder en begeleid ik, als geschoolde burn-out coach, Tessa om er weer bovenop te komen. En dat gaat met heel kleine stapjes. Tessa moest eerst leren inzien wat de onderliggende oorzaak van haar burn-out was. In haar geval lag dat aan het feit dat ze altijd maar met en voor anderen zorgde en de dingen moeilijk uit handen kon geven. Ook voor de coronaperiode was dat al haar valkuil. Ze had nooit geleerd wat ze zelf leuk vond en waar ze energie van kreeg. Tessa is er nog niet, maar ze is wel op de goede weg. Ook is het voor haar van belang om te kijken of ze haar nieuwe rol als afdelingsmanager, los van de coronacrisis, op de juiste manier oppakt om herhaling van een burn-out te voorkomen. In dat traject zal mijn ervaring als loopbaancoach dan ook goed van pas komen.

Vertrouwen

Ik merk aan Tessa dat ze het soms best nog lastig vindt om oude gewoontes los te laten en voor zichzelf te kiezen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het haar gaat lukken!