Ik heb mijn eigen gebruiksaanwijzing ontdekt

Toen Claudia (37) werd aangenomen bij de redactie van een groot modetijdschrift, kon ze haar geluk niet op. ‘Het was mijn ultieme ‘kleine meisjesdroom’ om te schrijven over mode, mijn grote passie. Ik ging met veel plezier naar mijn werk, maar voelde me gedurende de dag vaak vermoeid en overprikkeld. Lange tijd liep ik daarmee rond, totdat ik tot het besef kwam dat ik hoogsensitief ben. Door hierover te lezen kwam ik erachter wat mijn eigen ‘gebruiksaanwijzing’ is. Nu ik die heb ontdekt lukt het me om te werken op een manier die bij mij past. Ik haal weer veel meer energie uit mijn baan!’

Altijd al zo geweest

Claudia: ‘In mijn kinderjaren was ik al heel gevoelig. Als mijn ouders vroeger ook maar een kleine discussie hadden, was ik meteen bang dat het tot een scheiding zou leiden. Ik maakte me druk om hoe ze zich zouden voelen en riep ze als mini-mediator bij elkaar. Ik stond erop dat ze het goed zouden maken! Zo waren er meer eigenschappen waarvan niemand meteen doorhad dat ik hoogsensitief was. Ik kon slecht tegen geluid, huilde snel en was vaak moe na sociaal contact.’

Droombaan of toch niet?

‘Eigenlijk heb ik altijd gedacht dat ik gewoon een beetje anders was dan de rest. Niets bijzonders, zo heeft iedereen wel wat. Toen ik startte bij mijn droombaan kon ik mijn geluk niet op. Ik kon eindelijk mijn twee passies combineren: mode en schrijven. Geweldig, maar ik merkte al snel dat ik erg overprikkeld begon te raken tijdens mijn werk. Ik werkte in een grote kantoortuin: je kan je de geluiden daar vast voorstellen. Getik op toetsenborden, luidruchtig overleg tussen collega’s en geklets bij de koffieautomaat. Als er een dag geen luid radioprogramma door de boxen knalde, had ik geluk.’

Oververmoeid

‘Ik merkte dat ik al die prikkels om me heen totaal niet aankon. Ik raakte door de dag heen steeds vermoeider. Omdat ik de drang voelde om mijn werkgever niet teleur te stellen, werkte ik in de lunchpauze vaak door. Dat maakte dat ik nog uitgeputter was aan het einde van de dag. Op een gegeven moment wees mijn partner me op het feit dat ik oververmoeid was. Hij zag me worstelen en herkende de vrolijke Claudia niet meer terug. Toen wist ik dat het tijd was om hulp te zoeken.’

Hulp ingeroepen

‘Op aanraden van een collega nam ik contact op Marianne Kremer. Zij stelde voor om een coachgesprek in te plannen. Daarin vertelde ik over mijn problemen, waarna zij het met zekerheid durfde te zeggen: ik was hoogsensitief. Meteen benoemde ze dat het niets ergs was, maar juist iets om trots op te zijn. Ik was allang blij dat ik nu wist waar mijn overprikkelde gevoelens vandaan kwamen.’

Marianne

‘Inmiddels ben ik een aantal coachgesprekken verder en heb ik geleerd dat er een soort ‘gebruiksaanwijzing’ is voor HSP-ers, hoogsensitieve mensen. Stap voor stap ben ik nu die gebruiksaanwijzing aan het ontdekken. Ik weet nu dat ik bepaalde prikkels het beste kan vermijden. Zo sla ik geen pauzes meer over en werk ik gedeeltelijk thuis, waar ik me meer op mijn gemak voel. Wanneer ik dan wel op mijn werkplek ben heb ik veel meer energie over om een dagje kantoortuin vol te houden. Mijn werk is nu in balans en ik haal er veel meer plezier uit. Zonder de hulp van Marianne was me dat niet gelukt.’