Het duurde lang voordat die bore-out herkend werd

Esmee zat helemaal niet lekker in haar vel. Sinds de interne reorganisatie op haar werk was haar functie drastisch veranderd. Haar toffe job met veel verantwoordelijkheden en diepgang werd namelijk wegbezuinigd. Het werk wat ze nu moest doen, was vrij specialistisch, en daardoor dus ook meer van hetzelfde. Eentoniger. Met minder uitdaging voor haar. Langzamerhand bleek Esmee af te stevenen op een bore-out, maar het duurde een poos voordat dat herkend werd.

Verveling

De verveling sloeg toe. ‘Ik begon steeds meer fysieke klachten te krijgen. Dat sloop er heel langzaam in. Ik was bijvoorbeeld vreselijk moe. Normaal gesproken kon ik me op vrije dagen of in het weekend wel weer opladen, maar op zondagmiddag begon het in mijn hoofd al weer te malen dat ik de volgende dag aan het werk moest. Ik was somber, had een kort lontje en kreeg steeds vaker hoofdpijn.’

Ziektewet

‘De huisarts vermoedde een burn-out. Hij raadde me aan om twee weken thuis te blijven. Maar eerlijk gezegd hielp dat helemaal niet. Sterker nog: het leek wel of mijn klachten alleen maar erger werden’, weet Esmee nog goed. ‘Ik belandde voor langere tijd in de ziektewet. Er gingen maanden voorbij zonder dat er iets veranderde.’

Bore-out

Esmee: ‘Bij toeval las ik op een gegeven moment op internet een verhaal over iemand met een bore-out. Eerlijk gezegd had ik daar nog nooit over gehoord, maar het was alsof het verhaal over mij ging!’ Esmee ging verder zoeken op internet en kwam op de website van Marianne Kremer terecht. ‘Omdat zij bij mij in de buurt woont, heb ik een afspraak gemaakt. Er was gelijk een goede klik.’

Oorzaak vs symptomen

‘Het bijzondere was dat er nu niet alleen naar mijn klachten werd gekeken, maar vooral ook naar de oorzaak: mijn baan die mij totaal geen uitdaging meer bood. We hebben onderzocht of mijn werkgever daarin iets kon betekenen, maar daar was op de korte termijn geen zicht op. Daarna hebben we gekeken of ik die uitdaging in een andere baan of privé kon vinden.’

Meer energie

‘Gaandeweg de sessies met Marianne merkte ik dat mijn fysieke klachten langzaam maar zeker begonnen af te nemen. Alleen al het nadenken over een oplossing en het zoeken naar nieuwe mogelijkheden waarin ik mijn draai weer kon vinden, gaven me energie. En toen ineens kwam die vacature voorbij waarbij gevraagd werd om een coördinator in de hospice hier in de buurt. Totaal niet mijn vakgebied, maar het sloot qua competenties wel heel goed aan bij de ervaringen die ik in mijn werkzame leven heb opgedaan. En alleen al de gedachte om in een dergelijke functie aan de slag te gaan, maakte wat in me los: gevoelens van enthousiasme die ik al heel lang niet meer bij mijn eigen baan had ervaren.’

Marianne

‘Je raadt het al: ik heb gesolliciteerd en heb de baan gekregen. Ik voel me hier helemaal op mijn plek. Toch weet ik zeker dat ik die stap nooit gezet had als ik Marianne niet had leren kennen. Zij wist als geen ander hoe ze me uit die bore-out kon ‘sleuren’ en heeft me laten nadenken over waar ik echt blij van word. Waar ik energie van krijg.’