Is dit het nu?

Karin betrapte zich er steeds vaker op dat ze op zondagavond zuchtend op de bank zat vanwege het vooruitzicht dat ze de volgende dag weer moest werken. Ze had zichzelf ook al verschillende keren vermanend toegesproken: ze moest zich niet zo aanstellen en gewoon blij zijn dat ze een vaste baan had. Maar dat hielp niet. Het gevoel bleef. Moest ze uitkijken naar iets anders? Maar waarnaar dan? En ze werkte hier al zo lang. Dat kon ze toch niet zomaar opgeven?

Veranderingen

Ruim 27 jaar geleden was Karin voor het eerst bij het gezellige bedrijf binnengestapt. In eerste instantie als stagiaire, maar dat beviel van beide kanten zó goed, dat ze mocht blijven toen ze haar diploma had behaald. Het administratieve werk bood haar toen nog veel uitdaging en ze had in de loop der jaren ook meer verantwoordelijkheden gekregen. Er was echter veel veranderd toen het kleine familiebedrijf werd overgenomen door een groter concern. De sfeer was niet te vergelijken met voorheen, maar toch had Karin ook daarin haar draai weer weten te vinden.

Meer diepgang

Maar toch begon het steeds meer te knagen. Het werk bood haar nauwelijks nog voldoening. Het was altijd maar hetzelfde. Ze wilde zo graag wat meer diepgang. Ergens had ze ook het idee dat haar baan haar steeds meer energie kostte. Karin had al eens gespeeld met de gedachte een heel andere weg in te slaan, maar eigenlijk durfde ze dat niet. Ze had trouwens geen idee wat haar droombaan was. Totdat ze in een, zoals ze het zelf noemde, dolle bui de telefoon had gepakt en mij had gebeld voor loopbaanbegeleiding.

Loopbaanbegeleiding

In de sessies die volgden, zijn we samen gaan analyseren wie ze nou eigenlijk was, wat ze wilde, wat ze kon en wat voor mogelijkheden er waren. Eén van de dingen waarover ze met veel passie vertelde, was de zorg voor haar moeder, die de laatste maanden van haar leven bij Karin in huis had gewoond. Vooral de fijne gesprekken met haar waren zo waardevol geweest en Karin had na haar overlijden ook alles rondom haar uitvaart verzorgd. Door dat met veel aandacht te doen, had ze echt het gevoel dat ze het verschil maakte. Het dééd ertoe!

Uitvaartbegeleider

Karin is echt een echt mensen-mens, een harde werker en heeft een uitstekend organisatorisch vermogen. Die eigenschappen kwamen haar op kantoor altijd goed van pas, maar ik zag in een heel andere branche ook mogelijkheden voor haar. Een branche die de lichtjes in haar ogen weer terugbrachten: de uitvaartbranche. Toen ik dit idee opperde was Karin eerst met stomheid geslagen, maar toen ze het even op zich liet inwerken, werd ze steeds enthousiaster.

Gelukkig

Samen zijn we de mogelijkheden en consequenties van deze carrièreswitch gaan onderzoeken. Karin besloot zich aan te melden voor de opleiding die ze naast haar huidige baan kon doen. Er volgde voor haar een pittige tijd, maar ze sloeg zich er heel goed doorheen. ‘Het is ontzettend druk, maar ik krijg hier wel weer energie van’, vertelde ze me opgetogen. En alsof het zo moest zijn, herhaalde de geschiedenis zich: Karin kreeg een baan aangeboden bij een uitvaartondernemer waar ze stage had gelopen. Inmiddels is ze daar al weer een paar maanden aan het werk. Afgelopen week kreeg ik een heel lief kaartje van haar waarin ze me bedankte: ‘Zonder jouw hulp was ik nooit op het idee gekomen om dit werk te gaan doen, maar ik ben nu zóveel gelukkiger!’, schreef ze. Fantastisch!